Nermin Önbaş Edebiyatı |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
KIRMIZI KAR
Hep kaybettikten sonra anlarız ya bazı şeylerin kıymetini, belki bu seferde böyle olacak, belki geleceksin bana şaşırtacaksın beni.
Sen ulaşılmazımsın benim biliyorum, hiç bir zaman ulaşamadığım. Senden seni istemenin imkansızlığını görür gibiyim.
Çaresizliğimin en önemli kanıtı bence bu.
Ama yinede ben kendimi bile bulamamışken, seni bulmaya çalışmanın utancını duymuyorum.
Ben çok fazla mı iyimserim belki, belki de kendimi kandırıyorum. Kendime söylediğim, her yalanın hesabını soruyorum belki.
Sen tüm bunlara güvenerek ıspatlıyorsun çaresizliğimi susuşunla. Yine de, üzüntülere rağmen güzel kovalamak seni, kaçmak sensiz zamanlardan.
Üzüntülerimin, kırgınlığımın, tek sebebi olan sen bile, benim sende bulabildiklerimi anlatmamı bekleme benden. Çünki ben, bulabildiklerimi kaybetmeme çabasındayım bu sıralar. Çabalarken üzüntünün bitirdiği bu yürek senin sancını yaşıyor.
Giderek ölümüm oluyorsun, her nefes alışımda, ve ölümdende öte korkuyorum seni kaybetmekten. Korktuğum çaresizliğim di belki de, belki de, sen benim için, kırmızı kardın, yağmıyan ama sadece hikaye olup anlatılan......
PANOYA ya.
NERMİN AYDIN

|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|