Yanarım
Reziller dünyada hep pislik saçar
Kalbinde kalmamış iyilik naçar
Mertlerle iyiler birlikte göçer
Mertliği bozulmuş huya yanarım...
Kahpeler doldurmuş her bir yanımı
Yitirmem yinede adı, sanımı
Allaha sığınan alır yardımı
Kulluğu bilmeyen cana yanarım...
Garkeyledin beni hüzün seline
Vicdanın yok mudur kıydın deline?
Çıkarıp vereyim kalbim eline
Sundum da almadın ona yanarım
Yalanla dolanla olmaz hiç işim
Haramsız kaynadı evimde aşım
Canımsın diyene ağarttım saçım
Kıymetim bilmeyen dile yanarım...
Ölüm geldi söndü yanan yüreğim
Ellerimden tuttu cennet meleğim
Ahirette kabul olsun dileğim
cehennemde yanan kula yanarım...
Giderim gelmiyor kavuşmak zordur
Ayrı kalan yürek ateştir kordur
Emine’nin düşü elbette mordur
Sevgiye gitmeyen yola yanarım...
|
