Müjde
Varlığın, kaf dağındaki kar değil ki, erimesin.
Toprağa düşen son damlada, sen değilsin.
Utanma sende haykır, haykır ki duyulsun sesin.
Bırak tüm umutlar sabırla yücelsin.
Sen her zorluğu yendin, bunu da yenersin.
Bir yaz ol, bir bahar, belki de müjdecisin?
İçinde bir sevgi taşı, taşı ki yaşıyabilesin...
|
