Nermin Önbaş Edebiyatı |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Son Liman
Bir bütün gece hep seni düşündüm
Sensizliği bağrıma basıp
Yaşanmamış mevsimler içerisinde
Ansızın gözlerin geldi aklıma
O gözlerin sarhoş etti beni
Tahta masamda meze yoktu
Seni öpmek istedim doyasıya
Üstelik çok uzaklardan gelmişim
Yorgunum bitkinim
Sensizim bu gece
Ne olursun bütün halatların
Hepsini çöz at işte geldim ben
Yıldızsız bir gecede sığındığım
Son limanımsın sen...

|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|