Pişman Değilim Al ipekten gözlerime kan sürdüm bilemedin Gözlerin bir yerinde gecenin erişilmez Bir sokak feneri ölmüştü yıkıldı ümitlerim Nere adım atsam düşüyordum yalnızdım Eski günlere unutulmak damgasını vurmuştum Bir yanım vardı sana yenilmek istemeyen, gelemezdim Gönlümün duvarına çarpan bir şarkıdan kaçıyordum Uzak bir titreyiş gözlerimden ışık kaçıyordu kaçıyordum Tükenmiş herşeyin sevgisi, bakmıyorlar bile ardımdan Ellerin dudakların beynimde bir kırılıp bir kaçıyordu, Ve bir rüzgar, bir türküyü saçlarımdan alıp kaçıyordu Yetişemiyordum göğe dik bir merdivene çıkmaktan daha zor Sicim yağmurları yağıyordu sazlıklara Bir ışıklı vitrinde mankenlere yağmurlar yağıyordu Sırıksıklam bir ağaç soluyordu nefesleri, alev rüzgarlı Ben seni soluyordum, her nefeste bir hançer yiyerek Düğüm üstüne düğüm edip, yutarak yalnızlığı Düşünüyordum ellerin uznıp kaçıyordu yalandın Ve sana pişmandım, ben ellerim seni aramıyordu Bir masal yalnızlığı köse moru kırık saçlarımda Doğduğuna pişmandı sana sevgim, ellerim seni aramıyordu Aramıyordu gözlerim seni, sevda ağaçlarında Bir hüzün meyvasıydın dağ ekşiliğinde Sevmedim seni sevmedim Söyle ellerine versin sıcaklarımı Pişman değilim... .   Nermin Aydın